ชายหาดทะเล จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ทะเล ก็ยังคงเป็นทะเล ไม่ว่าที่ไหนของประเทศไทย ในความเหมือนก็มีความต่าง ที่นี่ผู้คนไม่พลุกพล่าน ไอทะเล ผู้คนชุมชน สีของน้ำทะเล และโดนบังคับให้มา
ตอนจะไปคิดว่าจะไปไม่ได้เสียแล้ว เพราะสถานีหัวลำโพงใช้งานไม่ได้ เนื่องจากการจลาจล นักท่องเที่ยวทุกคนโปรดไปใช้สถานีบางซื่อ แล้วรอรถไฟจากสุราษฏร์ ขึ้นมารับ ในการเดินทางทุกครั้ง ต้องมีการปรับตัวอย่างราบรื่นในสถานการณ์ที่ไม่ราบรื่น
สุขสบาย ของการเดินทางอย่างเบาตัวกับกระเป๋าใบเล็กไม่ได้เผื่อชุดมาก เพราะไปถึงที่ กางเกงขาสั้น เสื้อกล้ามทุกวัน ซักง่าย แห้งง่าย ไม่ต้องรีด ค่ำๆ ซักผ้าตาก เช้ามาใส่ใหม่ และสิ่งที่จะลืมไม่ได้ หนังสือสัก 2 เล่ม ว่าจะเอา notebook มาเห็นว่ามี wi-fi ให้ใช้ฟรี แต่ก็ตัดใจ ว่าจะมาผักผ่อนอย่างเดียว ไม่คิดอะไร
เช้า บ่ายถึงค่ำจะอยู่ที่ชายทะเลซะส่วนใหญ่ อาหารย่านนี้ราคาไม่แพง การเดินทางไม่ค่อยสะดวก เห็นมีแต่รถมอเตอร์ไซด์พ่วงข้าง เข้าไปในตัวเมือง และที่ตลาด เห็นการดำรงชีวิต และการปรับตัวของแต่ละชุมชน ในแต่ละพื้นที่ สิ่งที่อยากจะทำตามนโยบายการจับจ่ายช่วยชาติ สิ่งที่พอจะอุดหนุนได้ ก็ช่วยอุดหนุน บางอย่างดูแล้วยัง.. แต่เห็นเด็กตัวเล็กๆ ช่วยแม่ขายขนมจาก ก็อดที่จะช่วยซื้อไม่ได้ แล้วก็ซื้อไปก่อน เดี๋ยวหาคนมากินเอง ที่บางกอกไม่มีโอกาสใช้เงินเรื่อยเปื่อย วิถีชีวิตก็ยังกินข้าวต้ม กับเกี่ยมฉ่ายอยู่
ตอนจะไปคิดว่าจะไปไม่ได้เสียแล้ว เพราะสถานีหัวลำโพงใช้งานไม่ได้ เนื่องจากการจลาจล นักท่องเที่ยวทุกคนโปรดไปใช้สถานีบางซื่อ แล้วรอรถไฟจากสุราษฏร์ ขึ้นมารับ ในการเดินทางทุกครั้ง ต้องมีการปรับตัวอย่างราบรื่นในสถานการณ์ที่ไม่ราบรื่น
สุขสบาย ของการเดินทางอย่างเบาตัวกับกระเป๋าใบเล็กไม่ได้เผื่อชุดมาก เพราะไปถึงที่ กางเกงขาสั้น เสื้อกล้ามทุกวัน ซักง่าย แห้งง่าย ไม่ต้องรีด ค่ำๆ ซักผ้าตาก เช้ามาใส่ใหม่ และสิ่งที่จะลืมไม่ได้ หนังสือสัก 2 เล่ม ว่าจะเอา notebook มาเห็นว่ามี wi-fi ให้ใช้ฟรี แต่ก็ตัดใจ ว่าจะมาผักผ่อนอย่างเดียว ไม่คิดอะไร
เช้า บ่ายถึงค่ำจะอยู่ที่ชายทะเลซะส่วนใหญ่ อาหารย่านนี้ราคาไม่แพง การเดินทางไม่ค่อยสะดวก เห็นมีแต่รถมอเตอร์ไซด์พ่วงข้าง เข้าไปในตัวเมือง และที่ตลาด เห็นการดำรงชีวิต และการปรับตัวของแต่ละชุมชน ในแต่ละพื้นที่ สิ่งที่อยากจะทำตามนโยบายการจับจ่ายช่วยชาติ สิ่งที่พอจะอุดหนุนได้ ก็ช่วยอุดหนุน บางอย่างดูแล้วยัง.. แต่เห็นเด็กตัวเล็กๆ ช่วยแม่ขายขนมจาก ก็อดที่จะช่วยซื้อไม่ได้ แล้วก็ซื้อไปก่อน เดี๋ยวหาคนมากินเอง ที่บางกอกไม่มีโอกาสใช้เงินเรื่อยเปื่อย วิถีชีวิตก็ยังกินข้าวต้ม กับเกี่ยมฉ่ายอยู่
